Mięso i produkty mięsne, ze względu na swoją specyfikę (tj. szczególne zagrożenie mikrobiologiczne dla konsumenta) objęte są szczególnymi regulacjami. Mowa tu w szczególności o rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającemu szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55 ze zm.), które nie tylko nakłada na przedsiębiorstwa sektora spożywczego wymogi w zakresie higieny, znakowania oraz identyfikowalności żywności pochodzenia zwierzęcego, ale również ustanawia definicje „mięsa” oraz poszczególnych produktów mięsnych. Odpowiednie definicje znajdują się także w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347/671 z 20.12.2013 ze zm.) Ze względu na uwarunkowania mikrobiologiczne produktów odzwierzęcych, w tym produktów mięsnych, ustawa z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. 2006 nr 17 poz. 127 ze zm.) przekazała uprawnienia kontrolne nad tymi produktami osobnej inspekcji, tj. organom Inspekcji Weterynaryjnej.
Ważnym aspektem z punktu widzenia podmiotu wprowadzającego do obrotu produkty mięsne, są zasady oznakowania tych produktów. W przypadku produktów mięsnych zastosowanie znajdują nie tylko ogólne przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304/18 z 22.11.2011)w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, ale również przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1337/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wskazania kraju pochodzenia lub miejsca pochodzenia świeżego, schłodzonego i zamrożonego mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu (Dz.U. L 335/19 z 14.12.2013 ze zm.) Od 30 września 2020 r. wiążące stały się także przepisy prawa polskiego nakładające obowiązek znakowania mięsa sprzedawanego „na wagę” grafiką przedstawiającą flagę kraju pochodzenia produktu ustanowione w ramach rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. 2015 poz. 29 ze zm.) Przyszłość konwencjonalnych produktów mięsnych jako powszechnie spożywanej żywności stoi jednak pod znakiem zapytania. Coraz więcej konsumentów ogranicza bowiem spożycie mięsa, poszukując alternatywnych źródeł białka, m.in. z uwagi na dobrostan zwierząt oraz aspekty związane z ochroną środowiska. Zgodnie z raportem Europejskiej Organizacji Konsumentów (BEUC)[1] konsumenci w całej Europie chcą zmienić swoje nawyki żywieniowe, a ponad 40 proc. uczestników badania twierdzi, że przestało jeść lub ograniczyło spożycie czerwonego mięsa ze względu na troskę o stan środowiska. Jednocześnie pytani wskazali, że tylko w niewielkim stopniu zainteresowani są spożywaniem białka pochodzącego od owadów i mięsem wyhodowanym w laboratorium. Ankietowani w większym stopniu akceptują roślinne „burgery” i tradycyjne wegetariańskie jedzenie (np. strączki) jako alternatywne źródła białka.
Ciekawą kwestią jest wskazana w nowelizacji ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. 2001 nr 5 poz. 44 ze zm.) propozycja oznakowania „DobrostanPlus„. Ww. rozwiązanie zostało skierowane do podmiotów realizujących działania „Dobrostan zwierząt” objęte Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020. Zastosowanie proponowanego oznaczenia może się okazać pomocne w przypadku dokonywania decyzji zakupowych przez konsumentów, którzy zrezygnowali ze spożycia produktów mięsnych ze względu na cierpienie zwierząt.
[1] https://www.beuc.eu/publications/most-eu-consumers-open-eat-more-sustainably-face-hurdles-new-survey-shows/html
